Vier lange jaren

Eens zat ik in een heel diep dal
Ik voelde me toen verloren
Net als Job in de woestijn
Ook mij kon niemand horen.

Totdat een stem zei:
"Wees niet bevreesd"
Het zal niet lang meer duren.
Kijk maar naar de bergtop
Ik zal je iemand sturen.

Ik keek toen die richting uit
En daar zag ik haar komen.
Ze strekten beiden handen uit
En wenkte me,
terwijl m'n tranen stroomden.

Ik stond toen op, liep naar haar toe
Legde mijn handen in de hare
Ze zei 'het zal moeilijk zijn"
maar samen met onze "Grote vriend"
Kunnen we het klaren.

Zo klommen we 4 jaren lang
Het steile pad omhoog
En aangekomen op de bergtop
Zagen we samen de regenboog

Toen zei ze "God hier is ze
Ik heb mijn taak  volbracht
Helpt U haar nu verder
En geef haar heel veel kracht.

Straks is ze een kind  van  U
Met al haar gebreken,
Sla Uw armen om haar heen
Als een warme deken".

Dan is er de "grote dag"
U komt dan bij me wonen,
Ik zie er naar uit
met heel mijn hart
Eindelijk  ben ik "thuis gekomen".