Als de zon als koperen ploert
al het groen gewas verschroeit,
op de akkers niets meer groeit,
de grond barst in droge, harde kluiten,
zelfs de vogels minder fluiten,
wil je niet eens naar buiten.
Door malse regenbuitjes,
na ettelijke weken,
al leek de kans erop verkeken,
leeft ineens alles óp wat is verdord,
in een mum van tijd zo kort.
in een mum van tijd zo kort.
Zo kan je ook God als ver weg ervaren,
indien je verkeert in de woestijn.
Geloof dat in het hier en nu al,
of zeker toch in Zijn Toekomst,
de steppe vol water en bloemen zal zijn.
Jesaja 35:1-6
