In de kribbe lag Jezus
Gods enige Zoon,
om voor ons te lijden
verliet Hij Zijn troon.
’t Was niet zo romantisch
in die beestenstal,
geen fatsoenlijke woonplaats
voor de Heer’ van ’t heelal.
Gewonden in doeken
van gescheurde stof,
geen mooi bekleed wiegje
maar op stro en in 't stof.
Hier groeide het rijsje
uit Isaï’s stam,
in een voerbak voor dieren
lag het onschuldig Lam
En toch …
Die krib’ is een goudmijn
van liefde en gena,
de reden en oorzaak
dat ik nog besta.
U, dierbare Heiland,
in doeken gewonden,
bent de mooiste Baby
die ik ooit heb gevonden!
Lukas 2:28-29 | Jesaja 33:17 | Hooglied 5:10
U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.