Het is kerst.
Ik heb van een kind gehoord
dat voor ons geboren zou zijn
en later voor ons werd vermoord.

"Dat kind leeft echt!"
is mij wel eens gezegd.
"Dat kind geeft hoop, vrede, rust."
Word ik met die woorden in slaap gesust?
 
Zie ik mijn leegte in het hier en nu
dan vrees ik leegte voor altijd.
Ik wil die leegte kwijt ...
 
Met al mijn leegte kom ik, Kind,.
 Ik leg niets in je handen,
aarzelend mijn leven
aan jouw voeten.

Ze zeggen dat je vullen en vervullen zal, 
verbreken alle banden die me bevrijden moeten
van alle hartenpiijn en schone schijn.

Herders en wijzen kwamen met geschenken
maar ik kan geen cadeau voor jou bedenken.
 
Geef mij je kerstgeschenk,  
want, als jij mijn leegte vult,
zal er nooit meer leegte zijn.

Kerst 2001 (aarzelende eerste stapjes naar geloof)
{jcomments on}