"gelukkig nieuwjaar", tis net of dat ik't gister zei.
Maar de schoorstenen ziede alweer roken,
want de winter is weer aangebroken.
De tijd van kerst is er, met al z'n sfeer,
al die lichtjes, 't worden d'r ieder jaar meer.
Ja, de donkere dagen, ze zijn hel verlicht,
ze vervangen zowaar, bekant het zonnelicht.
Kon het maar overal zo zijn, is mijn gedachte,
de vrede, is toch wat ze met kerst verwachten.
Oorlogen moeten stoppen en de wapens stil,
dat is eigenlijk toch de wens wat eenieder wil.
Zouden de grote wereldleiders met al hun macht,
nie efkes samen willen werken, zodat het geweld verzacht.
Als wij met z'n allen voor de vrede willen zorgen,
is er vast en zeker weer zonneschijn voor morgen.
Laat voor de arme medemens een extra kaarske branden,
dan zal dat lichtje schijnen in alle landen.
Want kerstmis is juist een feest voor iedereen,
nee, met deze dagen is niemand graag alleen.
Gewoon mekaar een beetje meer naar het leven staan,
dan kumt 't goed, daar kunde van opaan.
Laat met kerst haat en nijd verdwijnen,
dan kunde gerust die lichtjes laten schijnen.
Misschien wordt kerstmis dan weer net zo'n prachtig feest,
zoals het ook in vroeger jaren is geweest.
Samen bij de kerstboom wordt dan heel speciaal,
een fijne en gelukkige kerst wens ik u allemaal.
