Vluchtelingen zijn ze gaan heten,
vader en moeder met 't kleine kind.
Weg van Herodes, vervolging vergeten,
zorgen dat ieder weer veiligheid vindt.

Geen plaats meer, zelfs geen stal
die bescherming kan geven voorgoed.
Weg van de koning die moorden zal,
weg van het pad in aarde en bloed.

Vluchteling heten, gemerkt met een ster,
vervolgd, verdreven, er niet mogen zijn.
Geen plaats om te wonen, veiligheid ver.
Volk van het kind, volk van de pijn.

Geen plaats meer, al eeuwen gehoord.
Toch heeft aan de hemel een ster gestaan.
Het zien van de boodschap in vrede verwoord.
Het vervolgde kind is ook deze weg gegaan.

Eens zal er een land van vrede zijn
waar Het Kind, nu Koning ons plaats bereid.
Een land van liefde en zonneschijn,
een veilig thuis voor ieder, in eeuwigheid.