Het ezeltje en de os (kinder-kerstgedicht)

Met vochtige ogen keek het ezeltje
naar het Kindje in zijn krib
voorzichtig raakte zijn warme neus
aan dit lieflijk tere wezentje

wie is dit Kind, dit Kind is heilig
dacht het ezeltje verwonderd
wat ben ik blij dat Hij hier ligt
dit is echt heel bijzonder

kijk, fluisterde hij tegen de os
kijk, onze Heiland is geboren
en al ben ik slechts een ezeltje
ik mag Zijn stem als eerste horen

de os, hij keek vertederd toe
ook in zijn hart werd het heel licht
dat de mensen, dacht hij, net als wij
zullen beseffen wie Hij is

zachtjes droomden ze beiden weg
het Kindje droomde met ze mee
wat Hij zei vertelden ze ons niet
maar het ging over liefde en over vree