Op een nacht is de vrede op aard gekomen
stil onschuldig als een kind
die nu nog in een kribbe ligt te dromen
maar heel Zijn leven geen woonplek vindt.
 
Toch hebben herders Hem aanbeden
en engelen zongen zelfs voor Hem
later vervolgde men Hem zonder reden
niemand luisterde naar Zijn vredesstem.
 
Geen plek was er voor hem ingericht
Hij vroeg niet naar villa of paleis
al was een Koningsplaats Hem toegedicht
Hij moest alleen op reis.
 
Zo kwam de vrede als kind op aarde
onschuldig vol vertedering
niemand kende Zijn grote waarde
’t was verachting wat Hij onderging.
 
Maar kennen wij nu die echte vrede
in die nacht gekomen met dat kleine kind
en zoeken wij nu de werkelijke reden
waarom Hij in ons hart geen woning vindt?