Als ik moe van mijn tranen
bedrukt zit terneer
en mijn roepen en vragen
keert tot mij weer
vanaf een koperen hemel
dichtgetrokken en ver
mag ik dan vragen:
“zend mij een Ster?”
-
Een Ster die in mijn hart
weer een vonkje ontsteekt
hoe klein, ‘k zal het koesteren,
nu mij alles ontbreekt
vul mij met Uw Liefde
ja, steek mij maar aan,
zodat ik verlicht
mijn weg weer kan gaan.
U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.