U hebt in mensen een welbehagen

Heer ik zie mensen wegkwijnen
overmand door verdriet
Wilt  U ook Uw Licht laten schijnen
daar waar een mens geen uitkomst ziet

Niet ieder mens heeft zijn leven op de rails
er zijn er zoveel ontspoord
Het wordt een mens te veel
zij voelen zich in hun verdriet gesmoord

Overal om hen heen zien ze gezelligheid
zij voelen zich van binnen koud
Een gevoel van eenzaamheid
van diepe spijt en oprecht berouw

Zij ervaren niet de warmte van Uw Licht
zij voelen een diepe smart
Heer geeft U toch uitzicht
geef hun Licht in het hart

Wij willen allen aan U opdragen
die in het donker leven
U hebt in mensen een welbehagen
alleen U kunt verlichting geven


l