somber en intriest liggen de oktoberstraten
de herfststormen, de pittige regenvlagen
het coronavirus dat aan iedereen wil knagen
en wij die over contact en afstand moeten waken

kleuren van de herfst vervagen in het corona rood
die ondanks strenge maatregelen blijven stijgen
ons leven en onze gezondheid wil bedreigen
in schrijnende toestanden met soms gevolg: de dood

mensen worden eenzamer en zonder perspectief
in lichtloze dagen valt al ons sociale leven stil
ook al vergeten wij familie en vrienden niet
in ons hart is er verdriet, angst, voelt het zo kil

virologen spreken over nog zes harde maanden
herfst en winter brengen nog andere virussen aan
wij moeten met z' n allen er tegen ten strijde gaan
de zorg voor onszelf en elkaar houdt ons staande

de tweede golf komt als een vloedgolf over ons heen
wil het virus nog meer graaien dan de eerste keer
wie zal dat lijden, pijn en verlies kunnen troosten
als dit virus nog meer mensenlevens blijft oogsten

hoe zullen wij ooit dit droeve tij nog kunnen keren
wanneer kunnen wij terug naar ons normale leven
zonder mondmasker ons overal vrij kunnen bewegen
breng vlug redding Heer; wacht niet tot de dijken breken...


,
U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.

Reacties mogelijk gemaakt door CComment