Pijn in hart, geest en lichaam

Pijn bestaat in te velerlei vorm.
Je hebt geen idee hoe enorm
die voor een ander kan zijn,
denkt: “Doet dát nou pijn?”

Er zijn van die kleine pijntjes
die iedereen wel eens kent,
ongewoon, niet gewend,
als toch groot gevoeld.

Die vallen in het niet bij de levenslange pijn
waarover juist mensen die déze ervaren
niet zo heel dikwijls aan de praat zijn.

Voor wat later in je leven optreedt
aan hinder, die is bepaald niet minder,
bestaat nogal eens geen enkel medicijn.

Als pijn jouw hele leven totaal verlamt
is er Eén waar je jezelf aan vastklampt.
Je zegt Hem dan, tot en met laatste snik:
“God, help, draag en leid" én: "Hier bén ik!”

Toenemend met klimmen der jaren
kan hartzeer, naast lijfelijke pijn,
zo onnoemlijk veel erger zijn:
God zal het je niet besparen.

Alle hartzeer valt onder de noemer rouw:
er was afwijzing of verlies voor jou,
een geliefde ontviel je, of je werk,
je raakte teleurgesteld in je kerk.

Het leven maakte je soms zo diep gewond
dat je nog nergens meer een uitweg vond.
Hoeveel erger het is, psychisch geraakt,
weet alleen wie het heeft meegemaakt.

Echt hartzeer, leegte voelen als lijfelijke pijn,
ten einde raad en psychisch als dood zijn,
daartegen bestaat het beste medicijn:
maak je aan Jezus’ voeten klein.

Er is maar één waarheid die echt werkt,
het meest wel als je het niet bemerkt:
last wordt kleiner, vreugde meer,
in de Handen van de Heer.

Hij is door lichamelijk en geestelijk lijden heengegaan,
zal, als beste Vriend, door dik en dun altijd aan je zijde staan.

(Augustus 2020, o.a. door mijn stil hartinfarct in juli dit jaar) {jcomments on}