De emotie van Golgotha

Ik draag het kruis naar Golgotha.
Een zware last ligt op Mijn schouder.
Geen mens doet Mij dit ooit meer na.
Ik voel de haat; de sfeer wordt kouder.

----------------------------------------------------

Stap voor stap en in de maat
speel ik mijn rol in het toneelstuk.
Van binnen voel ik zelf de haat,
de koude en prestatiedruk.

Ik bad vooraf: 'Laat mij echt tonen
de boodschap, die hier achter zit.
Kom met Uw Geest nu in mij wonen;
ik volg U nu in Uw gelid.'

Er zaten mensen vol verwachting,
maar wat er óók aanwezig was:
't gevoel van koude - zelfs verachting -
een pijn, die Hij door het kruis genas.

----------------------------------------------------

Aan het kruis word Ik geslagen;
hoe pijnlijk, hoe onmenselijk wreed.
Nauwelijks kan Ik dit dragen,
dit heel de mens omvattend leed.

----------------------------------------------------

Terwijl ik aan de voet van het kruis
lag en door satan werd gekruisigd,
voelde ik mij niet meer thuis.
Besefte: zó werd de mens gereinigd.

Eenmaal aan het kruis genageld
kwam het gevoel van eenzaamheid.
Hetzij het regent of het hagelt,
het is een beeld van Zijn grote strijd.

'Het is volbracht' galmt door de ruimte
en dan... verandert alles plots.
Het Licht verschijnt vanuit het duister.
Het doel 'de hel' wordt nu 'de Rots'.

----------------------------------------------------

Ik ben een Mens als jij geworden
en leed ondragelijke pijn.
Ja, al jouw zorgen en jouw wonden
droeg Ik voor wie er in Mij zijn.