Drie uren duisternis

God had de handen voor het oog geslagen,
zo kwam het duister in het zicht.
De wereld was niet te verdragen,
drie uren ging Gods vrede dicht.

Zijn zoon aan 't zware kruis verheven,
met heel 't gewicht van 's werelds kwaad,
die voor ons vocht en alles wilde geven,
en nu daar hing met 's mensen haat.

Gods vaderhart was zo bewogen,
'O voel toch hoe hij voor je lijdt.
Zie toch de liefde en het mededogen,
voor jullie is nu deze zware strijd.'

De vogels zwegen in de duisternis,
de bloemen worstelden en gingen dicht.
Heel de natuur wist wat Gods liefde is
en misten Zijn vreugde van het licht.

De mensen werden angstig van die nacht.
Heeft God de aarde 't licht ontnomen?
Toen klonk een stem: 'Het is volbracht.'
Gods liefde was in 't licht gekomen.

De duisternis is eeuwig overwonnen.
God gaf het licht een nieuwe kans.
Het vrederijk was in dat uur begonnen,
de wereld kreeg hemelse glans. 

Naar Lukas 23: 44-45