Laten we de via dolarosa lopen
waar Jezus ging om lam te zijn.
Een pad van vrezen en van hopen,
van kruis en mens in diepe pijn.

Jeruzalem, de stad der steden,
in elke steen onze geschiedenis.
Met Gods verhaal in het verleden
waar Jezus eens gestorven is.

We lopen en we blijven staan
bij elke steen die is geslagen.
De weg die Jezus is gegaan
en al het onrecht heeft gedragen.

En bij de oude muur van het gebed
danken we voor de weg van lijden.
't Is Jezus' dood, wij zijn gered,
die ons van schulden wil bevrijden.

Laten we de graftuin niet vergeten.
Het graf is leeg, de steen verschoven,
zodat we blij toch mogen weten:
'De Heer is opgestaan, wil dit geloven.'

Op de Olijfberg mogen we stil wachten
tot Hij eens weerkomt, dan voorgoed.
Daar eindig ik met mijn gedachten
en wacht ik tot ik Hem ontmoet.