woorden verwaaien
boven een oranje gloed
leugens verloochenen
het achtergelaten leven
dat vragen doet
 
de warmte
hoopt kolen
op je hoofd
 
en je hart
weet niet meer
wat het gelooft
 
schichtig gaat je blik
over het vuur
achter een muur
 
het kraaien
van een kind
of een haan
 
’t maakt niet uit,
het is een naar geluid
 
het opnieuw beleven
raakt je schaamteloos aan
 
vandaag branden
vlammen in een dieper perspectief
 
het opnieuw vergeven
bij vis en open handen,
dit hart, die blik is me zo lief
U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.

Reacties mogelijk gemaakt door CComment