Open handen

U stierf voor mij Heer, aan het kruis,
U stierf voor onze zonden.
Dat vind ik toch zo moeilijk, Heer,
dat kan ik niet doorgronden.
Niet dat ik twijfel aan uw macht:
dat is voor mij geen vraag,
U schiep het leven immers Heer,
dat maakt de dood zo vaag..
 
Maar Uw open handen Heer
U genageld aan dat hout,
zo afzichtelijk als U daar hangt…
mijn warme ziel wordt koud.
Ik kan niet juichen om de Geest
Die U daar achter liet.
Een Goede Vrijdag is het steeds
voor mij zeer zeker niet.