Niet alleen Zijn handen
waren doorboord
maar ook mijn hart
door Zijn blik
vol liefde.
Zo intens
als ik nog
nooit gezien had.
Hij sprak:
“het is volbracht”
en vastgenageld
stond ik
bij het kruis
geraakt
tot op de bodem
van mijn bestaan.
Zijn voeten -opgetild
onder de vloek-
gaven mij grond
onder de voeten.
Ik ging op weg,
Zijn woorden herhalend
fluisterzacht:
“het is volbracht”
Vanaf die dag
is niets hetzelfde,
ik heb gezien!!
maar dít maakt
het verschil:
éérst zag Hij mij,
o, wonder van genade
…en ik word stil.