Vuisten volle wereld

In een wereld waar de handen
vaak tot vuisten zijn gebald
Opgestoken open handen
tevergeefs roepen tot ‘halt’.
Maar waar vuisten blijven dreigen
vol agressie en geweld,
tussen doden en ruïnes
waar die open hand niet telt.

In die vuisten volle wereld
lijkt de open hand taboe
Het geweld is daar geoorloofd
ook al leidt het nergens toe.
Waar de haat zo diep geworteld
elke open hand af hakt
Daar wordt in barbaarse woede
wereldvrede afgepakt.

In die vuisten volle wereld
wordt geen open hand gezien.
Maar er zijn twee open handen
die daar helpen heel misschien
’t Zijn de handen van die Ene
waarvan daar niet wordt gehoord,
die de littekens dragen
van door spijkers diep doorboord.

In die vuisten volle wereld
zorgt Zijn zegenende hand
dat tot vuist gebalde hand zich
langzaam opent en ontspant.
Misschien is het een illusie
maar die hoop is ons houvast
‘Open handen’ van vertrouwen
wat zo mooi bij Pasen past