Want de Heer is opgestaan.

Door het duister van de morgen,
in de eenzaamheid en strijd,
zijn wij vol van onze zorgen,
van de toekomst in onzekerheid.

Door de stilte van alleen zijn
en soms niemand die je ziet,
denken wij aan ziekte, pijn,
aan een wereld vol verdriet.

Door de pijn en niet meer weten,
in het donker van de nacht,
zou ik bijna het vergeten:
Dat een nieuwe toekomst wacht.

Door de strijd door U geleden
komt een einde aan de nacht,
Dat is onze troost in 't heden;
weten dat Gods toekomst wacht.

Door de grote nieuwe morgen,
kwam Gods liefde eens in zicht.
Zijn wij in Zijn hand geborgen,
gaan de weg toch naar het licht.
Ach, hoe kon ik dat vergeten,
want de Heer is opgestaan.
Laat ons in de lijdenstijd toch weten
dat God altijd met ons mee zal gaan.