Een oosterse olielamp
brandt bij noodweergebulder
blinkt telkens op door bliksem
vlam kronkelt dansend
onder regenroffel
maar
laait steeds hoger.
Een man te paard
rijdt razendsnel voort
door dor steppegras
brandend woestijnzand
vol scherpe keien
steeds verder
de smachtende droogte in
zijn dier maakt een scherpe bocht
hij vindt een grote slenk
waar een nietig riviertje
boomgaard en vogels
eeuwige zegen brengt.
Dalend over de bergen
brengen jonge herders
soms wat veldkeien
naar een vlakke top
van sterke rotsen
waar honkvaste bloemengeur
en moegereisde wind
elkaar zoenen
hier komen
de oude hoeders bijeen
in hun eigen kapel
uit ruwe stenen gemaakt
welke
ze vele jaren lang
spelenderwijs bouwden
beschouwen bezadigd
de doldraaiende wereld
omringd door Gods
geduld.
Dit zijn beelden in jong, onzeker brein, gedurende meer dan twintig jaren soms schuchter verschenen en weer snel verdwenen, zijn tenslotte opgeschreven in de maand Februari van 1996.
Op 17 December 2020 verschijnen ze alsnog op dit scherm.