De ernstig strevende christen
drijft op een boomstam voort
over de woeste wereldzee
omringd door dreigend duister

torenhoge golven
vol Satanswoede
tillen het hout hoog op
smakken het weer neer
in het brullende schuim
van kwaad en verderf

de gewezen boom wordt steeds 
door het tierende water
verzwolgen ondergeduwd
maar komt weer koppig boven

de zwarte einder
toont telkens trillend licht
van felle bliksems
die hard in elkaar grijpen
vragen doen rijzen
over lange strijd tussen
engel en duivel

almaar verder 
luchtstromen uit Gods hand
zijn lichte zielen van lucht
hebben ontembare macht
leiden je zacht strelend langs
alle grimmige gevaartes.