Remco Campert is niet meer *

R usteloos
e lders levende
m ensen bezien,
c ommunicatie via
o rdening in wanorde.

C olumns
a uteur
m uziek
p oëzie;
e rgens
r ustend,
t huis?

Zijn dichtstijl om
te grijpen, begrijpen,
vatten, bevatten, omvatten,
omhelzen, waarderen, verwerpen.
Adem, heengegaan op wolken en wind,
zo stelde hij zich zijn overlijden, dood, voor;
duizenden en duizenden woorden zullen resten.
Geloof in God, in eeuwig leven, hij kon daarzonder,
dat zijn poëzie vertroosten kan is wel een Godswonder,
en toch, en toch: obsessief schrijvend vanuit zijn eigen cocon,
gebruikt God die woorden om mensenharten met liefde aan te raken.

*  (’s-Gravenhage, 28 juli 1929 – Amsterdam, 4 juli 2022)