gevlucht

Grote groepen mensen verlaten dagelijks hun land.
Moeders lopen met kleine kinderen aan de hand.
Vaders doen hun best om het gezin te beschermen.
Kinderloze stellen willen zich graag over de wezen ontfermen.

De oorlog in hun land dwingt ze om deze keuze te maken.
Anders is de kans heel groot dat ze gewond zullen raken.
Gelukkig vinden sommigen wat steun bij elkaar.
Toch blijft het voor iedereen heel erg zwaar.

Op hoop van zegen beginnen ze aan een barre tocht.
Wat hun eindstation moet worden hebben ze goed uitgezocht.
Constant blijven ze hopen op een beter leven.
Daarom zullen de meesten ook nooit opgeven.

Ze zullen blijven hopen dat ze veilig aan komen,
en dat ze dus de juiste beslissing hebben genomen.
Heer ik vraag U om steun voor alle vluchtelingen.
Geef toch alstublieft dat ze weer kunnen lachen en zingen.