God zag zijn kinderen gaan en schreide,
ze trokken aan zijn oog voorbij,
Waarom kwam niemand tussenbeide
en maakte het verbondsvolk vrij?
De mensen keken toe en wezen
hen met de vinger na: 'Het is hun lot.
Wij hebben zelf het woord van God gelezen,
de Joden riepen : 't is geen zoon van God.
Ze martelden en sloegen Hem
opdat hij toen geen koning worden zou.
Ze nagelden Hem toen aan het kruis,
maar weinigen spraken er van berouw.'
God zag zijn kinderen gaan en schreide.
Hoe slecht lezen de mensen toch Zijn woord.
Zijn Zoon kwam voor de mensheid tussenbeide
God had hun bange roep gehoord.
De mensen keken toe, maar moeten
zelf op hun knieën, anders niet.
Want niet de Joden moeten boeten,
Maar ook de Christen doet God veel verdriet.
Gods kinderen 1940 - 45
- Details
- Geschreven door: Beijersbergen-Groot, Diny
- Categorie: Oorlog/rampen/vluchten
- Hits: 2091
U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.