Je meent in mistige
 gevleugelde dromen
 
 Ergens in de hemel
 terecht te komen
 
 Je ontwaakt en zucht
 is de hemel zo
 
 Tot er in de loop
 van de alledaagse sleur
 
 Een seraf met een staf
 je dorstige lippen aanraakt
 
 Al weet je niet wat er gebeurt
 je bespeurt weer kleur
 
 Niet alleen wit zwart
 in de regenboog van je hart
                    
-