Een tel maar..

ik wil je iets tonen
maar je kijkt niet
mijn verhaal aan je kwijt.

je hangt ook zo erbarmelijk
je hoofd gebogen
aan dat bespottelijke kruis.
van hout.

toch heb je gelachen
naar mensen,
je moeder welterusten
gekust.

maak je geen zorgen,
zeg ik
je hebt genoeg geleden,
denk ik.

dan verschijnt op je lippen,
het is maar een tel,
een spoor van glimlach.

Maria Maurer


27 september 2005