Het graf, waar zij de Heiland achterlieten.
Nog eenmaal tranen om Zijn dood vergieten:
O Heer, hoe kunnen wij dit leed doorstaan!
Verbazing.... ongeloof... de steen is weg!
In wanhoop staan de vrouwen daar, verslagen.
Waar hebben ze de Heer naartoe gedragen?
Hier werd Zijn lichaam immers neergelegd?
En dan die stem - is het de hovenier?
Dit gaat toch immers hun verstand te boven?
- Maar bij zo'n wonder rest nog slechts geloven -.
Wat zóek je in dit graf? Hij is niet hier!
Nu staan ze daar - van blijdschap zeer ontdaan.
Verdriet verandert in een stralend weten:
Hij is niet in dit graf, door God vergeten.
Hij is hier niet, want Hij is opgestaan!
Vol vreugde zijn de vrouwen heengegaan
en hebben deze boodschap uitgedragen:
Hij heeft de boeien van de dood verslagen!
Hij is hier niet, want Hij is opgestaan!
*******
Hij is hier niet, want Hij is opgestaan!
Ook nú bereikt ons weer dit woord van Leven.
Hij, die Zijn leven voor ons wilde geven,
Hij leeft! Hij is de zin van ons bestaan.
U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.