Opstanding

Vroeger of later
staat ‘r weer water
op de gespleten aard’
van de dorstige uiterwaard
Opengebarsten gronden
tonen de diepe wonden
vol van geronnen bloed
door weggebleven vloed

Het leven taant, is weggeëbd
Het groen vergaan, nu geel verlept
Toch blijft de hoop bestaan
dat dorre droogte om zal slaan
in juichend, jubelend feest
dat nooit tevoren is geweest
Leven verkregen uit de dood
is eeuwig! De groene loot

onsterfelijk, als de Eersteling
die zegt: “Ik ben de Opstanding”