De dood kan ons niet scheiden,
Daartoe heeft hij geen macht.
De liefde heeft ons beiden,
Voorgoed bijéén gebracht!
De dood kan het niet winnen
Van liefde,sterk en groot.
We blijven elkaar beminnen
Ook over graf en dood.
Na Pasen is de dood verslagen,
Al doet hij nu nog pijn.
Straks in Gods licht gedragen
Zal alles-alles liefde zijn.
Dan is de dood vergeten
De rouw, de bitt’re pijn .
Ik mag het nu al weten:
“We zullen in liefde samen zijn”.