Elk geluid verstomt.
Aardedonker
ligt de grond
onder mijn gewonde voeten.
Ogen zoek ik die mij groeten,
boden dat de morgen komt.
Nog is het nacht.
Doch een Naam, aan mij gegeven
doet mij opstaan, verder leven
tegen dood en donker in.
Raakt Hij met zijn blik mij aan,
ik zal nieuwe wegen gaan
waar de milde zegening
van de dageraad mij wacht.