Opstaan en doorgaan
tegen de stormvloed
van het tij in

in weerwil van de angsten
het onrecht en de pijn
het moet toch mogelijk zijn

want zie
een tere knop ontspruit
aan stromen levend water

de lucht klaart op
de blinde ziet een visioen
van leven

de vrouw vult verruilt
haar kruik met water
uit de klare bron

en Hij staat
met gespreide handen
naar het licht geheven

Hij moet wel zijn verrezen.

Sophie Custers

ingezonden maart 2005
overgenomen uit Open Deur nr. 3

U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.

Reacties mogelijk gemaakt door CComment