Ze hebben op mijn hart getrapt
o, God, wat doet dat pijn.
De afwijzing, soms openlijk, soms verkapt
verwerping als hels venijn.
Moet ik die klappen maar verduren,
spiesen van eenzaamheid en verdriet?
Heer, houd mij vast in bange uren
o, dat mijn oog slechts Jezus ziet!
Vergeving is de sterke winnaar.
Vergeving, ook al lijkt het zwaar.
Wie wil, die kan, die moet ook vinden
'De Weg', die leidt tot Gods altaar.
Wie naar het kruis van Jezus vlucht,
- De keuze van een nieuw beginnen,
sterren zien, in de blauwe lucht,
Zijn vrede, diep van binnen,
zal, 't hoofd omhoog de wijdte schouwen.
die God de Heer ons toevertrouwt,
komend, uit ‘t slop van je benauwen
omdat je toch nog van die ander houdt,
die je zo veel pijn heeft gedaan.
Dan in Jezus' naam toch weer verder gaan
om je leven opnieuw in te laten kleuren.
Niet met zuchten, klagen en treuren,
maar met de fierheid van het Gods vergeven,
leven !
Het galmt nog voort over de velden
en heel de wereld klinkt het door:
Vergeving maakt tot sterke helden,
wie 't praktiserend doorvertelden:
'Ga naar dat kruis
en blijf nog even!'
Vergeven......... zeventig maal zeven.
Mensen, dat is pas echt leven!
U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.