Levensecht sprookje

Laat ons
liever niet met elfjes spreken
maar met Hem de stilte
breken in goud
-staafjes

Met een vurige hartenklop,
maken gedichten de overstap
van binnen naar buiten.
Hoor je immense klokken luiden.

Geheimzinnigheid ligt op de loer,
ze beslaat ruiten en beneveld zinnen.
Brengt je soms een beetje in de war,
als het mistgordijn op je onbegrip stuit.

Vanaf de zon opgaat, ze weer vagevuurt
aan de andere kant van de wereld.
Overal wordt er gemenst, maar hecht men
desondanks waarde aan een nieuwe aarde.

Het komt nog goed met deze wereld, als
we allemaal dezelfde kant opkijken.
Naar omhoog, biddend de handen
vouwen en vertrouwen op het goede.