Een pelgrim hier,
een pelgrim daar….
’t  Maakt met elkaar
één grote schaar.
 
Zo vaak beneden
aangetreden;
door alle tijden
in vreugd’ en lijden.
 
Ook in gevaren,
die schat bewaren,
leert ons te danken
met gouden klanken.
 
Pelgrim te zijn
naar ’t hemelse hof,
dit houdt ons klein,
we buigen in ’t stof.
 
Straks eenmaal daarboven
het feestkleed ontvangen…..
Zie hier de pelgrim,
in al zijn verlangen !
……………………………………………