Gedicht

Een gedicht.
Is als een kind
dat wordt geboren
en zich laat horen.
Volmaakt?
Nee! En onbespraakt.
Zo teer!
Kijk er zo op neer.
Een gedicht is? Nee,
geen saai dictee!
Maar levend!
Het hart gevend!
Zo maakt de dichter,
zijn hart lichter!
Als men het zo leest,
wordt het van binnen feest
en vallen fouten weg.
maar lees dan eens mee zeg,
door het hart van de schrijver!
Dan leest men al vrijer.
Al voordragend lezen,
is een gave apart;
vanuit het diepst van het hart!
Woorden wikken en wegen.
Toetsen aan Gods Woord,
zoals het behoort.
Vaak ook weer wegvegen,
maar ook durven weergeven,
ook al komt het niet "gelegen"!
Lees zo eens een gedicht.
Dan valt erop een ander licht.
Ooit zo gedichten gelezen?