Vroeger dacht ik vaak dat grenzen,
niet bestonden, ik was vrij
Daardoor, dacht ik, werd ik blij
En wat zou ik mij nog meer wensen
Ik was niet zoals die mensen
zo beperkt en zo bekrompen
Maar ik was er ingestonken
Ik ging mee in 't grillig tij

'k Kwam tot geloof, toen zei mijn Vader
Jongen, hier, 'k geef je een kader
Houd je daaraan, leef daarin
Dan krijgt ook jouw leven zin
In het kader ligt de vrijheid
En daardoor krijg je meer tijd
om Mij te zoeken, Mij te vragen
Ben je zwak, Ik zal je dragen

In 't begin zag ik het niet
Voelde ik mij soms bekneld
Vroeger zag ik mij als held
Al deed ik daarmee God verdriet
Maar, nu Hij mij heeft gebroken
En opnieuw aan 't bouwen is
In mij heeft een vuur ontstoken
Ben ik verlost van droefenis

Het kader geeft mij echte vrijheid
Omdat ik er in wil zijn
In die ruimte krijg ik wijsheid
Ben 'k verlost van heel veel pijn
Daarom, Heer, wil ik U danken
Voor de ruimte die U geeft
Voor de voeding in de ranken
Waardoor ik voor eeuwig leef