Kostbare tijd

Soms zou je de tijd wel vast willen houden,
stil willen zetten op de dag van vandaag.
Er zijn momenten die je nooit meer wilt missen,
die je voor altijd diep in je binnenste draagt.
 
De herinneringen die je hebt van het verleden
koester je, hou je vast voor altijd.
Ze zijn als het ware op je netvlies geschreven.
Je herbergt ze in je hart, je wilt ze nooit meer kwijt.
 
Soms zijn er dagen dat je bergen kunt verzetten,
ook al is er verdriet om een pijnlijk gemis.
Dat zijn de dagen waarop je de zon weer ziet schijnen,
omdat je weet dat God bij je is.
 
En al zijn er soms tijden van moeiten en zorgen,
tijden waarin je geen uitzicht meer ziet.
Maar je weet dat jij je voor altijd geborgen mag weten,
omdat de Heiland je een veilig "thuiskomen" biedt.
 
Er zijn soms momenten waarop je diep in gedachten
jezelf weer ziet staan, aan de voet van het kruis.
Het verdriet wat je voelt bij het zien van Zijn lijden,
brengt je tot leven, brengt je bij hem thuis.
 
Kostbare uren zou je in willen lijsten,
omdat Hij je er de waarde van heeft laten zien!
Omdat Hij je door Zijn lijden en door Zijn sterven,
geleerd heeft lief te hebben bovendien.
 
Zo zou je die kostbare tijden om je hals willen binden.
Op willen sluiten in het diepst van je hart.
Niemand zal ze er ooit nog weer uit kunnen halen,
want de sleutel er naar toe is bij de Man van smart.
 
Hij weet wat je bedoelt met: de tijd vast willen houden,
Hij weet zo goed wat er diep in je woont.
De herinneringen zijn veilig bij hem op geborgen.
Hij is het die je leven met Zijn liefde heeft bekroond.