Museum en archief

Omgegeven door vele
grotere en kleine objecten,
stammend uit grootmoeders tijd,
neem ik ze onbewust weliswaar waar,
maar sta alleen maar af en toe stil bij hun
royale, zelfs koninklijk lijkende aanwezigheid.

Slechts deels “in memoriams”,
aandenkens die me bepalen
tot mijn spontane verhalen,
die ik, ouder wordend,
zomaar op kan halen,
de meeste positief.

Degenen, mij het meest lief,
en ikzelf schaterlachen,
raken soms in tranen,
als ik iets opdiep
uit mijn archief.

Bij haast alles
heb ik vertellingen,
ten dele herinneringen
aan ontvangen zegeningen.

In mijn klein privé-museum
ben ik conservator van de tijd,
denk ik soms aan de mogelijkheid
mijn nooit geziene grootouders
misschien ooit te ontmoeten,
in der eeuwen eeuwigheid.

Geïnspireerd door “Vaasje” (Anita den Boer-Kosmeier)
en “Moeders zakdoekje” (Marleen de Kimpe)