Oud en kwetsbaar

De oude reus is eindelijk geveld.
De man van de vele getallen.
Hij krabbelde steeds weer op,
maar is nu op zijn heup gevallen.

Veel pijn en onzekerheid.
Het lange wachten op de tijd
dat je eindelijk werd geopereerd
en naar de O.K. werd geleid.

Daar zit je nu naast het bed,
een wazige blik in je ogen.
Je begrijpt het allemaal niet.
Ik kijk naar je vol mededogen.

Wat je nu vertelt kan ik niet volgen.
Je geest is als het ware verdoofd.
Normaal zit je vol met verhalen.
Klets je iemand de oren van het hoofd.

Maar na een dag of twee
was je weer meer bij de tijd.
Had je meer vat op je spreken
en was je tot luisteren bereid.

Je wordt voor de revalidatie
naar een verpleeghuis gebracht.
Je leert weer lopen, nu met rollator.
We weten niet wat ons nog wacht.

We ervaren dat God voor ons zorgt
ook al zie ik dat anders dan jij.
Ik blijf op Hem vertrouwen.
Weet Hij staat aan onze zij.