Eindelijk schijnt volop de zon
het is heerlijk warm op het balkon
maar binnen in mij is het koud
ik mis de man waar ik van houd.
Het alleen zijn kan niet wennen
moet daarbij eerlijk bekennen
dat ik geen feestjes meer bezoek
dat voelt als een gesloten boek.
Deze rouw is anders dan bij mijn eerste man
ik ben nu ouder, er is veel dat ik niet meer kan,
maar de tijd heelt vele wonden
mijn vertrouwen in God is niet geschonden.
Ben wel in staat gezellig te zijn
want bezoek hebben vind ik fijn,
maar toch zodra iedereen weg is
overvalt me vaak de droefenis.
Gelukkig is mijn God er altijd
Hij luistert naar mijn eenzaamheid
de tijd die ik met Hem samen ben
stemt dankbaar, ben blij dat ik Hem ken.
Verder gaan
- Details
- Geschreven door: Boer-Kosmeier, Anita den
- Categorie: Persoonlijk
- Hits: 435
U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.