ik heb iets van het paradijs gezien
het is nu zeventig jaar geleden
mijn levensjaren waren tweemaal tien
maar het leeft bij mij als was het heden

ik was zo ziek, ik was opgegeven
zwavel in medicijn gaat bij mij niet
ik wist: dit is het eind van het leven
als niet de Heer meer levenstijd mij biedt

en zo ben ik de grens over gegaan
die er is tussen tijd en eeuwigheid,
en dan in God's gericht komen te staan :
Heer, zie mij aan in Uw barmhartigheid

maar zo is het met mij toen niet gegaan
ik bevond mij in een Hof, met bloemen
en bomen die ik overal zag staan
en fonteinen die God's grootheid roemen

met helder klat'rend water overal
een warm zonlicht waar ik heen wilde gaan,
ik wist van mijn tekorten zonder tal
en van het dan voor God komen te staan

'k had er niets meer tegen in te brengen,
toen hoorde ik dat ik terug moest gaan
om hier mijn levenstijd te verlengen
en eerst later voor God komen te staan

zeventig jaar zijn nu voorbijgegaan
over toen is dit mijn getuigenis,
is het sindsdien door mij wel goed gedaan ?
o Heer, schenk aan mij de behoudenis

als ik straks voorgoed die grens overga
bid ik: wil mijn missers toch vergeven
U, Die de Koning zijt op Moria
bid ik: Heer, geef mij het eeuwig leven

confessio in november 2023
U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.

Reacties mogelijk gemaakt door CComment