Ik huilde
- Details
- Geschreven door: Laneuze, Priscilla
- Categorie: Sonnet
- Hits: 2483
Bewogen poogde hij mijn hand te pakken,
één muntje maar had ik voor deze man,
beschaamd werd ik daar zeer onzeker van,
juist kwam de regen regelrecht met bakken
de hemel uit. Hij liet zijn handen zakken.
Ik had oprecht te doen met d' arme man,
ontving een ingeving, als was 't Zijn plan,
en vulde schuldbewust met méér zijn zakken.
Hij strààlde dat er iemand om hem gaf,
zijn ogen lichtten op van dankbaarheid,
het was of Gods licht zijn gelaat omgaf,
Zijn gouden aureool van eeuwigheid.
Stil wachtten we het hemelwater af,
ik huilde zacht om Zijn barmhartigheid.
U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.