Dorre, maar glanzende berghellingen
omringen Galilea's schittermeer,
zien met voldane levenswijsheid neer
op wat beneden hen wil samendringen.
Teruggetrokken, peinzende eenlingen,
joelende zwemmers en woelig verkeer
geven alle 't verre verleden eer;
kunnen ze verdraagzame geest bezingen?
Ademtocht van zee en woestijn draait rond
om het blije water, sluit met dit lustoord
een ongeschreven, doch eeuwig verbond:
hoge toppen zenden luchtig Gods Woord,
dat men hier eens vernam uit Christus' mond
naar een ieder, die de taal der winden hoort.
Waaiende stem
- Details
- Geschreven door: Messie, Han
- Categorie: Sonnet
- Hits: 1165
U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.