Als het avond wordt rusten de woorden
niemand kan mij antwoorden

Als het avond wordt komt stilte aan het woord
er is geen mens die mij hoort

Als het avond wordt komt weer de pijn
de eenzaamheid voelt als venijn

Als het avond wordt verlang ik naar armen
die mijn lichaam en geest verwarmen

Als het avond wordt hoop ik op vertrouwen
om weer iets op te bouwen

Als het avond wordt weet ik ook morgen
heb ik weer dezelfde zorgen

Als het nacht wordt en het denken mij verlaat
komt Hij die weet hoe het mij vergaat

Als het nacht wordt besef ik ook de pijn
van Zijn eenzaamheid in de woestijn

Als het nacht wordt ervaar ik Zijn vertrouwen
om op Zijn vader te bouwen

Als het ochtend wordt weet ik beter dan ooit
mijn leven is nog niet voltooid