Het was die penetrante stank die hem verraadde
dood lag hij op de bank waar ze hem weghaalden
hoe lang al lag hij daar, minstens een paar weken
de buren vonden hem wat raar lieten ze weten

de politie stelde vragen, had dan niemand hem gemist
tja, dat was nog 't meest rare, er was niemand die iets wist
men zei, hij leefde teruggetrokken, stond niet open voor contact
mensen die hem bezochten, nee, niemand die dat ooit zag

ze haalden hun schouders op, niets aan te doen, hij was dood
ze gingen maar weer verderop, ze moesten nog zo'n hoop,
hier is een naaste doodgegaan maar 't raakte niemand in het hart
niemand liet om hem een traan, zijn sterven bracht geen smart

toch was hij niet alleen toen hij stille henenging
hij was niet totaal ontheemd omdat Jezus naast hem ging,
niemand zag hoe hij binnentrad in het Hemels Vaderhuis
hoe Gods Liefde hem verwarmde, nooit meer alleen, voor altijd THUIS