Schaarse momenten van aandacht en liefde
de dagen gevuld met zorgen en smart
overvallen door stilte zit jij in je kamer
vertelt aan de Vader wat jou zo benard.

De eenzaamheid drukt jouw dagelijks leven
beheerst heel jouw denken en ieder moment
je hunkert naar iemand om mee te genieten
te praten, te steunen, maar eenzaamheid went.

Je slijt vele dagen tussen vier muren
kijkt veel momenten gewoon uit het raam
zwaait naar de mensen die langs komen lopen
lacht altijd vriendelijk, verbergt elke traan.

Bespreekt met de Vader de zware momenten
ook als de stilte jouw hart overspoelt
jij wacht tot de deurbel even weer rinkelt
dat geeft je van binnen een hoopvol gevoel.

Waar zijn de woorden die spreken van liefde
waar is de mens die jou bij wil staan
waar zijn de handen die jou willen steunen
waar is de hoop om verder te gaan?

Waar zijn de mensen die God heeft geroepen
als dienstknecht van Hem, telkens bereid
te steunen, te zorgen, te delen vol liefde
wie haalt jou weg uit jouw eenzaamheid?

U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.

Reacties mogelijk gemaakt door CComment