Vaak huil ik om jou in een stil moment
van leegte, vol herinneringen,
omdat je bij mij bent, maar er niet bent,
omdat je bij mij hoort, maar mij niet kent,
om het verlies van delend sentiment,
omdat dit machteloze nimmer went,
vaak huil ik om jou in een stil moment
van leegte, vol herinneringen,
zoveel waarin we samen gingen
en nu: welhaast een levend monument
door stille afbraak van jouw aardse tent,
vaak huil ik om jou in een stil moment.