Na de begrafenis
als iedereen naar huis toe gaat
voel ik zo schrijnend het gemis
omdat jij niet meer naast me staat.

Nooit zal het meer als vroeger zijn
toen ik je liefhad en nog zag.
Nu is er steeds die diepe pijn
en mis ik hier je lieve lach.

Na de begrafenis
ben ik alleen en dwaal door 't huis.
Ik weet dat God nog bij mij is
en jij bent veilig bij Hem thuis.

Dat geeft me troost ondanks 't verdriet.
Bij al de tranen die ik schrei
weet 'k dat God mij hier toch ziet
en 'k weet: 'Hij is heel dicht bij mij.


'Heer als ik soms bij al mijn leed
niet weet waar ik naar toe moet gaan,
en ik Uw liefde bij 't gemis vergeet,
o blijf dan heel dicht bij mij staan.'