Als het mooiste in je leven, je kind is.
En je verliest haar op een steenkoude morgen.
Met als gevolg een groot gemis.
Het verandert je leven van vreugde in zorgen.

God haalde haar thuis in Zijn woning.
Het hoe en waarom, begrijp ik echt niet.
Misschien is het voor God een bekroning.
Nooit kom ik te weten hoe Hij dat ziet.

Komt er een tijd dat ik het begrijpen zal?
Dat God zelfs haar sterven een bedoeling geeft.
Dat ik weer klim uit het diepste dal.
Dat ik weer zeggen kan, ik leef!


Dit gedicht is geschreven n.a.v. het overlijden van mijn dochter.


 

U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.

Reacties mogelijk gemaakt door CComment